Ήτοι
Περί της διαρκούσης κρίσεως
Περί της εν καιρώ φυγής της κρίσεως
Περί της ημών αποκρίσεως
Αλήθεια, τι προσδοκά ο Έλληνας, περιδινούμενος μέσα σ΄ αυτήν την οικονομική
λαίλαπα και την δεινώς εξαιτίας αυτής βιούμενη οδυνηρή κατάσταση; Πώς τη συζητά
με τον εαυτό του- όχι με τους άλλους- και πώς κατορθώνει να αμυνθεί, να
παρηγορηθεί; Πώς ορθώνει μέσα του ελπιδοφόρες αντιστάσεις; Πώς ελίσσεται και
αγνοεί και αντιπαρέρχεται την αναγγελλόμενη από τα μέσα ενημέρωσης «
πραγματικότητα», για να ανασάνει από τον όγκο των ειδήσεων, που πλακώνουν την
ψυχή και που συχνότατα παρουσιάζονται μεταλλαγμένες και αντιφατικές; Τι
μηχανεύεται το μυαλό του καθενός, τι προγραμματίζει, τι ονειρεύεται, τι
ελπίζει, πώς καραδοκεί το ενδεχόμενο, το απίθανο κατά τα φαινόμενα, τέλος αυτής
της βάρβαρης Οδύσσειας;