«Δοκιμαζέτω δέ άνθρωπος εαυτόν, και ούτως έκ του άρτου
εσθιέτω και έκ του ποτηριού πινέτω» (Α' Κορ. 11, 28).
Πρέπει να κοινωνούμε. Αν δεν κοινωνούμε, τότε δεν είμαστε
χριστιανοί. Τότε, δεν πρόκειται να προκόψουμε στην πνευματική, στην ενάρετη, στη
χριστιανική και αγία ζωή. Αυτό είπε ό Κύριος κάποτε. Είπε: «Εάν μή φάγητε την
σάρκα του υίού του άνθρώπου και πίητε αύτού το αίμα, ούκ εχετε ζωήν εν έαυτοίς»
(Ίωάν. 6, 53). Και αν δεν προκόψουμε στη πνευματική ζωή, τότε, πώς μπορούμε να
ελπίζουμε στη αιώνια ζωή; Όταν κοινωνούμε, δεν κοινωνούμε "για το καλό", αλλά κοινωνούμε «εις άφεσιν αμαρτιών και εις
ζωήν αιώνιον». Έτσι, όπως μας το λέγει ο λειτουργός ιερεύς τη στιγμή που μας
κοινωνεί. Το ξαναλέμε: Πρέπει να κοινωνούμε. Πώς πρέπει, όμως, να κοινωνούμε; Με ποιές προϋποθέσεις;
