Ο όρος Ψαλτήριον
προέρχεται από την οργανολογία και έχει να κάνει με την ερμηνευτική διάσταση που
ήθελαν να δώσουν οι Εβδομήκοντα (Ο’)
μεταφραστές της Παλαιάς Διαθήκης στα όργανα κίνορ και το νέμπελ (εβ.)
που κατ’εξοχήν συνόδευαν την εκτέλεση των ψαλμών και που αναφέρονται μέσα στο
εβραϊκό κείμενο της συλλογής των Ψαλμών.