Ο Ιάκωβος έριξε μία ματιά στο κοντέρ του αυτοκινήτου του πριν κόψει
ταχύτητα:πήγαινε με 100 σε περιοχή με όριο ταχύτητας 50.Σταμάτησε το
αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου,αλλά όχι εντελώς έξω από το ρεύμα
κυκλοφορίας.Άσε τον αστυνομικό να ανησυχεί για την παρεμπόδιση της
κυκλοφορίας σκέφτηκε.
Ο αστυνομικός βγήκε από το περιπολικό.Ο Ιάκωβος δεν πίστευε στα μά-
τια του:ήταν ο Στέφανος από την εκκλησία!Ο Ιάκωβος βούλιαξε στο κά-
θισμά του.Αυτό ήταν χειρότερο από πρόστιμο:ένας πιστός αστυνομικός
να πιάνει έναν αδελφό από την εκκλησία και μάλιστα για υπερβολική τα-
χύτητα.
Βγήκε από το αμάξι του και πλήσίασε ενώ αυτό δεν επιτρέπεται,τον άν-
θρωπο που έβλεπε κάθε κυριακή και που δεν τον είχε δει ποτέ με στολή.
- Γεια σου,Στέφανε.
- Γεια σου,Ιάκωβε.
- Μάλλον με έπιασες στα πράσα,βιαζόμουν,ξέρεις να πάω στη γυναίκα μου
και τα παιδιά μου.
- Μάλλον απάντησε μονολεκτικά ο αστυνομικός.
- Άστα βρε παιδί μου τελευταία καθόμουν μέχρι αργά στο γραφείο.Φοβά-
μαι πως έτρεχα λίγο στο δρόμο.
- Καταλαβαίνω ότι γενικά το πατάς το γκάζι του είπε ο αστυνομικός.
Ωχ.Αυτό δεν ήταν και τόσο καλό.Ώρα να αλλάξουμε σκέφτηκε ο Ιάκω-
βος και άλλαξε τακτική.
- Δηλαδή με πόσο λες ότι πήγαινα;
- Με 90.Κάθισε πάλι στο αυτοκίνητό σου,παρακαλώ,είπε σοβαρά ο αστυ-
νομικός.
- Να σου πω Στέφανε,περίμενε λίγο.Το κοίταξα ακριβώς πριν με σταματή-
σεις.Σχεδόν άγγιζα τα 65.
- Σε παρακαλώ,Ιάκωβε μπες μέσα.
Θυμωμένος ο Ιάκωβος μπήκε απότομα στο αυτοκίνητο και έκλεισε την πόρτα με δύναμη, εμεινε έτσι κοιτάζοντας εκνευρισμένος μπροστά.
Ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα τον έκανε να γυρίσει το κεφάλι του.Είδε τον Στέφανο με ένα διπλωμένο χαρτί στο χέρι.
Ο Ιάκωβος άνοιξε ελάχιστα το παράθυρο ίσα-ίσα για να χωρέσει η κλήση.
Ευχαριστώ πολύ!Δεν μπόρεσε να μην το πει με ειρωνία.
Ο Στέφανος γύρισε στο περιπολικό χωρίς άλλη κουβέντα,καθώς ο Ιάκω-
βος ξεδίπλωνε το χαρτί που του είχε δώσει για να δει πόσο θα του κόστι-
ζε η κλήση που πήρε.Άρχισε να διαβάζει:
[Αγαπητέ μου Ιάκωβε,κάποτε είχα μία κόρη.Ήταν έξι χρονών όταν σκο-
τώθηκε από ένα αυτοκίνητο.Καλά το μάντεψες,κάποιος που έτρεχε.Ο ο-
δηγός πλήρωσε το πρόστιμο,έκανε τρεις μήνες στη φυλακή,και μετά ή-
ταν ελεύθερος.Ελεύθερος να αγκαλιάσει τις κόρες του και τις τρεις.
Εγώ είχα μόνο μία και θα πρέπει να περιμένω να πάω στον ουρανό για να
την αγκαλιάσω.Προσπάθησα χίλιες φορές να συγχωρέσω αυτόν τον άν-
θρωπο που σκότωσε την κόρη μου.Χίλιες φορές νόμιζα ότι τα κατάφερα.
Ίσως να τα κατάφερα,αλλά το χρειάζομαι ξανά.Ακόμη και τώρα.Προσευ-
χήσου για μένα.Και πρόσεχε.Ο γιός μου είναι το μόνο που μου έχει μείνει
Στέφανος].
Ο Ιάκωβος γύρισε το κεφάλι του μόλις που πρόλαβε να δει το περιπολι-
κό που απομακρυνόνταν.Το κοιτούσε μέχρι που εξαφανίστηκε.Ένα ολό-
κληρο τέταρτο μετά έφυγε και εκείνος,οδηγώντας πολύ αργά και ζητώ-
ντας από τον Θεό να τον συνχωρέσει.
e-mail από:Β.Κ.
ταχύτητα:πήγαινε με 100 σε περιοχή με όριο ταχύτητας 50.Σταμάτησε το
αυτοκίνητο στην άκρη του δρόμου,αλλά όχι εντελώς έξω από το ρεύμα
κυκλοφορίας.Άσε τον αστυνομικό να ανησυχεί για την παρεμπόδιση της
κυκλοφορίας σκέφτηκε.
Ο αστυνομικός βγήκε από το περιπολικό.Ο Ιάκωβος δεν πίστευε στα μά-
τια του:ήταν ο Στέφανος από την εκκλησία!Ο Ιάκωβος βούλιαξε στο κά-
θισμά του.Αυτό ήταν χειρότερο από πρόστιμο:ένας πιστός αστυνομικός
να πιάνει έναν αδελφό από την εκκλησία και μάλιστα για υπερβολική τα-
χύτητα.
Βγήκε από το αμάξι του και πλήσίασε ενώ αυτό δεν επιτρέπεται,τον άν-
θρωπο που έβλεπε κάθε κυριακή και που δεν τον είχε δει ποτέ με στολή.
- Γεια σου,Στέφανε.
- Γεια σου,Ιάκωβε.
- Μάλλον με έπιασες στα πράσα,βιαζόμουν,ξέρεις να πάω στη γυναίκα μου
και τα παιδιά μου.
- Μάλλον απάντησε μονολεκτικά ο αστυνομικός.
- Άστα βρε παιδί μου τελευταία καθόμουν μέχρι αργά στο γραφείο.Φοβά-
μαι πως έτρεχα λίγο στο δρόμο.
- Καταλαβαίνω ότι γενικά το πατάς το γκάζι του είπε ο αστυνομικός.
Ωχ.Αυτό δεν ήταν και τόσο καλό.Ώρα να αλλάξουμε σκέφτηκε ο Ιάκω-
βος και άλλαξε τακτική.
- Δηλαδή με πόσο λες ότι πήγαινα;
- Με 90.Κάθισε πάλι στο αυτοκίνητό σου,παρακαλώ,είπε σοβαρά ο αστυ-
νομικός.
- Να σου πω Στέφανε,περίμενε λίγο.Το κοίταξα ακριβώς πριν με σταματή-
σεις.Σχεδόν άγγιζα τα 65.
- Σε παρακαλώ,Ιάκωβε μπες μέσα.
Θυμωμένος ο Ιάκωβος μπήκε απότομα στο αυτοκίνητο και έκλεισε την πόρτα με δύναμη, εμεινε έτσι κοιτάζοντας εκνευρισμένος μπροστά.
Ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα τον έκανε να γυρίσει το κεφάλι του.Είδε τον Στέφανο με ένα διπλωμένο χαρτί στο χέρι.
Ο Ιάκωβος άνοιξε ελάχιστα το παράθυρο ίσα-ίσα για να χωρέσει η κλήση.
Ευχαριστώ πολύ!Δεν μπόρεσε να μην το πει με ειρωνία.
Ο Στέφανος γύρισε στο περιπολικό χωρίς άλλη κουβέντα,καθώς ο Ιάκω-
βος ξεδίπλωνε το χαρτί που του είχε δώσει για να δει πόσο θα του κόστι-
ζε η κλήση που πήρε.Άρχισε να διαβάζει:
[Αγαπητέ μου Ιάκωβε,κάποτε είχα μία κόρη.Ήταν έξι χρονών όταν σκο-
τώθηκε από ένα αυτοκίνητο.Καλά το μάντεψες,κάποιος που έτρεχε.Ο ο-
δηγός πλήρωσε το πρόστιμο,έκανε τρεις μήνες στη φυλακή,και μετά ή-
ταν ελεύθερος.Ελεύθερος να αγκαλιάσει τις κόρες του και τις τρεις.
Εγώ είχα μόνο μία και θα πρέπει να περιμένω να πάω στον ουρανό για να
την αγκαλιάσω.Προσπάθησα χίλιες φορές να συγχωρέσω αυτόν τον άν-
θρωπο που σκότωσε την κόρη μου.Χίλιες φορές νόμιζα ότι τα κατάφερα.
Ίσως να τα κατάφερα,αλλά το χρειάζομαι ξανά.Ακόμη και τώρα.Προσευ-
χήσου για μένα.Και πρόσεχε.Ο γιός μου είναι το μόνο που μου έχει μείνει
Στέφανος].
Ο Ιάκωβος γύρισε το κεφάλι του μόλις που πρόλαβε να δει το περιπολι-
κό που απομακρυνόνταν.Το κοιτούσε μέχρι που εξαφανίστηκε.Ένα ολό-
κληρο τέταρτο μετά έφυγε και εκείνος,οδηγώντας πολύ αργά και ζητώ-
ντας από τον Θεό να τον συνχωρέσει.
e-mail από:Β.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου