Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Η καλύτερη συναυλία της ΚΟΘ που άκουσα...

Και όπως όλες τις ωραίες μέρες που παίζει ο δάσκαλος με την ΚΟΘ, αποφασίζω να παω να την παρακολουθήσω. Μετά από τη νίλα που έφαγαν με το ΜΜΘ και το θέατρο, η ΚΟΘ επιτέλους επιστρέφει στο Μέγαρο.
-Τι θα παίξουν;
-8η Dvorak σίγουρα. Το άλλο δεν το ξέρω.
-Για βιόλα κάτι....
-Α....Ποιος κατεστραμμένος μπορεί να έγραψε παραπάνω από δύο νότες για τη βιόλα;
-Και ποιος θα τα παίξει κουρδισμένα; Χαχαχαχα!
-Η Χαρά η Σειρά, ρε! Είναι καταπληκτική! Ο Χάρολντ στην Ιταλία λέγεται το έργο. Είναι του Berlioz.
-Ωραία, τέλεια!


Πήγα από το σπίτι μετά τις δύο πρόβες που είχα. Είχα τρομερή ημικρανία! Είχα πάρει ένα depon αναβράζον, αλλά δεν είχε περάσει τελείως ο πόνος. «Να κατεβώ τώρα ή να μην κατεβώ;». «Να πάρω τηλέφωνο τη Μ και να της πω ότι δεν είμαι καλά.». «Θα πληρώσω και λεφτά στο ταξί της επιστροφής και αν η Μ δεν έχει βρει πρόσκληση, τότε ένα 20αρικο θα φύγει έτσι σήμερα το βράδυ.». Κάπως έτσι κινούνταν οι σκέψεις μου καθώς έφτανα σπίτι. Ακόμη και την ώρα που ετοιμαζόμουν. Στο τέλος, το αποφάσισα και είπα ότι δεν ψυχαγωγούμαι με άλλους τρόπους εκτός από τις συναυλίες...

Έφτασα! Βρήκα τη Μ, η οποία μου είπε πως δεν είχε πρόσκληση. Συναντήσαμε πολλούς γνωστούς μας (συμ)φοιτητές – (συσ)σπουδαστές μουσικούς, γιατί η Χαρά είναι καθηγήτρια στο ΠΑΜΑΚ στο ΜΕΤ. Χαρήκαμε που τους είδαμε με τη Μ. Είπε κιόλας ότι νιώθει σα να πηγαίνει για καφέ όταν έρχεται στο Μέγαρο και συναντάει έτσι τα παιδιά από τις ορχήστρες μας. Ο πονοκέφαλος συνεχιζόταν και ένιωθα ότι αυξανόταν... Μπήκαμε στην αίθουσα. Οι μουσικοί βγήκαν  στη σκηνή, βγήκε και ο μαέστρος και άρχισαν να παίζουν....και άκουσα  Μ Ο Υ Σ Ι Κ Η !  Ήταν από τις λίγες φορές που δεν έκανα focus στο δάσκαλο. Μόνο όταν είχε σόλο... Κάποιες στιγμές, ξέχασα και τον πονοκέφαλο. Ένιωθα σα να άκουγα μία απ’ αυτές τις συναυλίες των Ευρωπαϊκών χωρών! Ο μαέστρος καταπληκτικός! Το όνομά του Yoav Talmi. Με βιογραφικό που δεν τελειώνει ποτέ.... Άκουγα τα έγχορδα! Τις τρομπέτες με τα καταπληκτικά σόλο! Η άρπα! Κορυφή!

Όταν τελείωσε η συναυλία, ο πονοκέφαλος δεν παλευόταν με τίποτα, αλλά ήξερα πως είχα ακούσει την καλύτερη συναυλία της Κρατικής! Μέχρι και ο δάσκαλος είπε πως είναι ίσως η καλύτερη συναυλία που έχει παίξει με την ΚΟΘ!

Κρίμα που ήταν σχεδόν άδειο το Μέγαρο... Πραγματικά, το αποτέλεσμα ήταν για cd!

Θ.Η.
10 Μαΐου 2012

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου